Inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) –  grupa leków uważana obecnie za jedną z najskuteczniejszych metod leczenia zaburzeń erekcji:

• Sildenafil (nazwa handlowa: Viagra) – lek, który zrewolucjonizował leczenie zaburzeń wzwodu; po raz pierwszy na rynku pojawił się w 1998 roku w Stanach Zjednoczonych.
• Vardenafil (nazwa handlowa: Levitra),
• Tadalafil (nazwa handlowa Cialis);

Leki te hamują aktywność izoenzymu PDE-5 obecnego w mięśniówce gładkiej członka. Takie działanie powoduje zwiększenie stężenia  związku zwanego cyklicznym monofosforanem guanozyny (cGMP), który prowadzi do rozkurczu mięśni gładkich, rozszerzenia tętniczek doprowadzających i ciał jamistych oraz powoduje większy napływ krwi do tkanek prącia, wywołując erekcję. Warunkiem skuteczności leków z tej grupy jest wystąpienie podniecenia seksualnego.

Niepożądane skutki uboczne:

Uderzenia gorąca, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, niestrawność, nieżyt nosa, zaczerwienienie twarzy.
Uwaga! Doustnych środków na impotencję nie należy mieszać. Niewskazane jest także przyjmowanie więcej niż jednej tabletki na dobę.     

Testosteron – hormon ten jest potrzebny nie tylko do utrzymania prawidłowego libido, ale także odgrywa kluczową rolę w mechanizmie erekcji. Jego suplementacja (doustna, przezskórna poprzez plastry lub domięśniowa) zalecana jest mężczyznom, u których występuje obniżony poziom męskich hormonów płciowych. Unormowanie poziomu testosteronu pozytywnie wpływa także na samopoczucie pacjenta.
Środkami stosowanymi w przypadku niskiego poziomu testosteronu są przykładowo undestor i proviron, zawierające substancje będące odpowiednikiem testosteronu.

Pochodne morfiny – apomorfina (agonista receptorów dopaminergicznych; nazwy handlowe: Uprima lub Ixsense) środek działający ośrodkowo na rejon podwzgórza, odpowiedzialny za powstawanie erekcji, dostępny w postaci tabletek podjęzykowych, stosowany przede wszystkim w leczeniu chorób Parkinsona (w zaburzeniach erekcji wyłącznie w mniejszych dawkach) posiadający wiele niepożądanych skutków ubocznych. W Europie wycofany ze sprzedaży w 2006 roku. Skutki uboczne: m.in. wymioty, omdlenia, senność.

Pompka próżniowa – urządzenie pomocnicze wytwarzające próżnię (nie leczy, lecz pomaga uzyskać erekcję). Zalecane jest starszym mężczyznom, którzy nie mogą przyjmować leków na zaburzenia erekcji. Pompka pozwala wytworzyć sztuczny wzwód możliwy do utrzymania przez  pewien czas. Urządzenie to składa się z cylindra zakładanego na prącie, pompki na baterię lub ręcznej i pierścienia erekcyjnego. Dostępne jest w aptekach.

Jak to działa?

Cylinder zakłada się na prącie. Następnie powietrze w cylindrze zostaje wypompowane, przecz co powstaje próżnia i krew napływa do ciał jamistych, a to wywołuje wzwód. Po uzyskaniu erekcji cylinder jest zdejmowany, a na nasadę prącia przesuwa się pierścień erekcyjny, który blokując odpływ krwi, podtrzymuje erekcję.

Johimbina – ziołowa substancja, która wpływa na kurczliwość naczyń; alkaloid otrzymywany głównie z kory i liści pewnej rośliny rosnącej w Afryce (Pausinystalia johimbe). Związek ten podnosi poziom noradrenaliny i powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, pobudza ośrodek erekcji w rdzeniu kręgowym, wywołując wzwód oraz ośrodek ejakulacji, przyśpieszając wytrysk. Dodatkowo johimbina powoduje wzrost libido. Środek ten pozwala także zwiększyć doznania, dlatego stosowany jest również u kobiet.
Skutki uboczne: wzrost ciśnienia krwi, kołatanie serca, nudności, niepokój, drżenie mięśni, rozszerzenie źrenic.

Czy wiesz że? Leki na zaburzenia erekcji z grupy tzw. inhibitorów fosfodiestrazy typu 5 (PDE5) różnią się szybkością działania. Viagra działa po 30-60 minutach od zażycia i podtrzymuje wzwód przez 3-4 godziny, efekty zażycia Levitry widać już po 15-25 minutach i utrzymują się  na 4-5 godzin, Cialis – zaczyna działać po 30 minutach i zapewnia erekcję na kolejnych 24-36 godzin (z tego powodu nazywany jest „tabletką weekendową”).